Söylence admin 1 Aralık 2012 0 Yorum SÖYLENCE Kimi ay diyor kimi güneş Gökte sürekli şavkan asılı değirmiye Ben de yabancısı oldum bu kentin Çiçeklerin sürekli kirlenmesi İçinde yüzdüğümüz bozbulanık kargaşa Bu bizi çalıp çalıp götüren boşluk Kendimle konuşmayı öğretti bana