Söylence

SÖYLENCE

Kimi ay diyor kimi güneş Gökte sürekli şavkan asılı değirmiye Ben de yabancısı oldum bu kentin

Çiçeklerin sürekli kirlenmesi İçinde yüzdüğümüz bozbulanık kargaşa Bu bizi çalıp çalıp götüren boşluk Kendimle konuşmayı öğretti bana