GÖKLERLE ORTAK TARİHİMİZDEN
Her ozan bir gök taşır
başının üstünde
Yunus’un göğü değirmiydi
Birer birer sordum göklere
Sizin göğünüz nerde
Gökyüzü
Denir ki senin anan
Bir dağ köyünün göğüymüş
O yüzden mi bana yakın gidersiniz
Ne uçarsa dünyadan
Göğe doğru uçar
Ordan nereye uçar
Gökler
Ne tür kitaplardır okuduğunuz
Konuştuğunuz Türkçe mi
Sonsuz bir anadır göğümüz
Güneşi doğurduğu zaman
Gökler
Süngerden mi yapıldınız
Ki emersiniz tüm acılarımızı
Nice eski sesler sizde birikirmiş
Ne zaman dinleteceksiniz bize
Her insan düş görür
Göğe bakar
Gerinir sevgiyle
Gökyüzü beni gözetler hep
Süslü gök
Bir ayı takarsın alnına
Bir güneşi boynuna
Geceleri yıldızlar gerdanlığın
Gök usta
Seni yapan ipliğini neden eğirdi
Ne tür bir gümüş kullandı argacında
O kadın
Kocaman bir gök çıkarsa koynundan
Daha mavi bileceğim gökleri
Gök vatan
Bir bulutlar bir yıldızlar kalmıştı özgür
Onlar da seni yurt tuttular
O savaşta
Kaç yerinden vurdular göğü
Hemen sardı yaralarını
Görünmez elleriyle
Gökler
Sanırım durmadan gülersiniz
Gizlerimize
Kısa kısa serüvenlerimize
Güzel gök
Dün sana baktık denizle
Sen gök değildin sanki
Yavuklu boynunda bir yeldirme
