Işık, doğudan doğar… Tüm Batı medeniyeti bildiği her şeyi Doğu’dan yükselen ışıktan öğrenmiştir. Ama gün gelmiş, Batı, Doğu’yu arkalara itip, kendisi yöneten, yönlendiren, ışığı nereden aldığını unutup, tüm Doğu’yu küçümseyen bir anlayışı kabul ettirmiştir. Ne yazık ki, Doğu’da da Batı’nın üstünlüğüne inananların sayısı yüksektir ve yükselmektedir.
Bu bildiğiniz bu sözleri neden yazdım? Fotoğraf Kuveyt konserimden. Konser için tutulan salonda sahne ortada yapılmış, gelen seyircinin sayısına göre önce tek taraflı açılıyor. Eğer konser çok kalabalık olursa ikinci yön açılıyor.
O gün de haliyle bir piyano resitali için salon tek taraflı açılmış. Kuveytli Araplar konsere saygılarını belirtmek için resmi kıyafetleri olan beyaz giysileri içinde gelmişler… Konser başlayacak ancak gelenler bitmiyor, sonunda salon yetkilileri diğer yönü de açıyorlar…
Bir Arap ülkesinde kim piyano dinler demeyin, salon tümüyle dolmakla kalmadı, seyirci muhteşemdi. Ve ben o gün hayatımın en güzel konserlerinden birini verdim. Sanat böyle bir şey… Sizin hangi enstrümanı çaldığınız değil, ne çaldığınız, nasıl çaldığınız önemli…
Bir konser boyunca ışık olup, seyircinin gönlüne, yani kalbinin sevgi ile ilgili en hassas noktalarına ulaşmak… Bunun verdiği hazzı, mutluluk sözcüğü ile ifade etmek çok zor. Belki de o mutluluğu, sevinci ve gururu sadece gözyaşı ile ifade etmek gerekir… Çünkü gözyaşı, yürek ile beyin arasındaki en doğal reaksiyondur… Ve o gün sahnede gözlerim neden sürekli doluyordu, bileniniz var mı?
