Eski fotoğraflara bakarken, 2015 yılında çekilen bir fotoğraf geçti elime. Kilis’te verdiğim konserden sonra şöyle uzaktan Suriye’ye doğru baktığım fotoğraf bana neler neler hatırlattı.
2011 yılında Murat Toraman’la birlikte Şam’da, hem de opera binasında muhteşem bir konser vermiştik. O günlerde Şam’da dolaşırken Türk olduğumuzu duyanlar, bize aileden biri gibi davranıyorlardı.
Tekrar buralara gelmek, Halep’te konser vermek için söz vererek ayrılmıştık Suriye’den.
Sonra biliyorsunuz halklar birbirini ne kadar sevse de iki ülke birbirimize düşman olduk. Suriye kan gölüne döndü… Yaşayanlar göçmen olup yollara düştü.
2015 yılında henüz savaşın ilk yıllarında kendi topraklarımızdan Suriye’ye bakarken içimde hep ayrılığın biteceğine dair umut vardı.
Galiba sonunda aslında kardeş olan iki ülke barışıyor. Şimdi bu umutlar iyice yeşerdi. Şam’a gidip, “Nerede kalmıştık” diye kaldığımız yerden devam etmeyi ne kadar çok istiyorum.
