Biten konserlerin ardından yaşanan yalnızlıktır. Birkaç saat önce yaşadığınız coşku bitmiş, tek başınıza otel odasına ya da evinize gelmişsinizdir. Bu biraz hüzünlüdür… Ama ben bu hüznü yaşamayı severim. Bu nedenle konser gecelerini yalnız geçiririm. Sahnede yükseldiğim manevi mertebeden yavaş yavaş iner gerçek dünyanın içine karışırım. Konser sonrası uyuyamam, gün ışığını beklerim… Sonra vücut bitkin düşer, uykuya teslim olur.
